Depresyon sadece üzgün hissetmek değildir. İçine dönersin, sevdiğin şeyler anlamını yitirir. Sabah kalkmak bile zor gelir bazen. Enerjin düşer, düşüncelerin karanlıklaşır. Bu bir zayıflık değil, tedavi edilebilir bir durumdur.

Aniden gelen, kalp çarpıntısı, nefes darlığı, terleme… ve sanki ölecekmişsin gibi bir his. Panik atak budur. Tek başına olmadığını bil. Bu tamamen anlaşılabilir ve çalışılabilir bir durum.

Topluluk içinde konuşurken ya da yeni biriyle tanışırken ellerin titriyorsa, sesin kısılıyorsa, yüzün kızarıyorsa bu durum sosyal kaygıya işaret ediyor olabilir. Bu da çok yaygın ve çalışılması mümkün bir süreçtir.

Enerjin bir hafta yerinde durmaz, ertesi hafta yataktan çıkamaz hale gelirsen... Duyguların bu kadar uçlara savruluyorsa, bu duygudurum dengesizliği olabilir. Tanınması ve düzenlenmesi mümkündür.

Kimi insan için yükseklik, kimi için böcek, kimi için uçak… Fobi; mantıklı olmadığını bildiğin halde kendini durduramadığın bir korkudur. Bu korkularla baş etmenin yolları vardır.

Madde, alkol, ekran, oyun… bir noktadan sonra sen onları değil, onlar seni yönetmeye başlar. Davranışsal ya da kimyasal bağımlılıkların hepsi çalışılabilir. Kontrolü geri almak mümkün.

Kaygı hayatın doğal bir parçasıdır ama bu his hep sende kalıyorsa, sebep yokken bile içini kemiriyorsa, bu artık genel anksiyete bozukluğu olabilir. Gelecekle ilgili sürekli kurmak, hep bir “ya şöyle olursa?” duygusuyla yaşamak gerçekten yorucudur.

Zihninde tekrar eden düşünceler (örneğin bir yere mikrop bulaşması) seni zorlayan davranışlara (defalarca el yıkamak gibi) yol açıyorsa, bu OKB olabilir. Kontrol sende değilmiş gibi hissettirse de, bu süreç yönetilebilir.

Geçmişte yaşadığın bir olay tekrar tekrar zihninde canlanıyor, geceleri uykunu kaçırıyorsa ya da bazı yerler/sesler seni tetikliyorsa bu bir travmanın izi olabilir. Travma zamanla silinmez, ama birlikte çalışarak etkisini hafifletebiliriz.

Sürekli bir yerlerin ağrıyor ama doktorlar bir şey bulamıyorsa, bu duyguların beden diline dökülmüş olabilir. Duygusal yük bazen fiziksel belirti verir. Bunu çözümlemek için bedeni değil, iç dünyayı dinlemek gerekir.

Anoreksiya, bulimiya gibi yeme bozuklukları sadece yemekle değil; kontrol, özdeğer ve beden algısıyla ilgilidir. Yemekle kurulan ilişki, bazen duyguların dışa vurumu olabilir. Yalnız değilsin, bu konuda çok fazla destek var

Yeni bir şehir, iş, ilişki… Hayat değiştiğinde herkes zorlanabilir. Ama sen bu değişime adapte olamıyor, sürekli bir huzursuzluk ve stres hissediyorsan bu bir uyum bozukluğu olabilir.